Veel therapeuten vinden dat spirituele zingeving en psychotherapie verre van elkaar moeten blijven. Ze gebruiken daarbij het argument dat een therapeut vanuit het spirituele per definitie niet onbevooroordeeld luisteren kan omdat hij impliciet een boodschap heeft en een bepaalde richting uit wil duwen. Dat argument is voor mij niet valide.
Het verwart namelijk een al lang achterhaald dogmatisch van verborgen boodschappen doordrenkt godsdienstig uitgangspunt met een open spirituele houding. Een ander woord voor dit laatste is voor mij gewoon ´possibility sfeer´: Er wordt een situatie gecreëerd waarin mogelijkheden gefaciliteerd worden en alles van de cliënt er mag zijn in principe.
Deze houding vertegenwoordigt de hoogste vrijheid. Waarheid is hier de waarheid van de cliënt en geen absolute Waarheid die elders gesitueerd zou zijn. Een open spirituele houding is de schijnwerper die de waarheid van de cliënt beter aan het licht brengt. Het is de voorwaarde tot en niet de invulling van. ……
Meer dan om technieken gaat het hier om een basishouding. Juist de therapeut die niet instrumenteel en niet alleen maar vanuit een soort handleiding werkt, maar ´tegenwoordig is´, is in staat om onbevooroordeeld te luisteren. Volgens mij is het geheim van heling van welke therapie dan ook, niet alleen na veel sessies maar vanaf de eerste zitting, naast enkele andere factoren vooral gebaseerd op twee transcendentele peilers: de liefde (compassie) van de therapeut en de waarheid in de cliënt zelf. Ik voeg hier het adjectief ´transcendent´toe omdat wij deze waarden niet kunnen manipuleren en ze ons in zekere zin te boven gaan.
Dat is voor mij spiritueel (hetgeen voor mij ´van binnen uit´ , vanuit contact, vanuit intimiteit zonder te oordelen betekent). “Blessing and naming starts functioning” zegt Pesso: de therapeut benoemt wat zich voor hem achter de coulissen aftekent, zodat het voor de cliënt ten tonele kan verschijnen en in het licht komt. De therapeut is eigenlijk niet neutraal en ongelovig maar is ervan overtuigd, gelooft wel degelijk, dat de waarheid in de mens zelf gelegen is, dat de zaak goed in elkaar zit, dat de schepping in zekere zin deugt, dat hijzelf geen schepper is, maar slechts een assisterende vroedvrouw bij een geboorteproces. Sommigen erkennen wel ´spirituele´ momenten in therapie, “maar daar moet het dan bij blijven. Voor mij vormen ze de kern, ze bepalen mijn attitude vanaf de eerste tot en met de laatste sessie. Dit noem ik werken op zielsniveau.
Terug naar mijn algemene pagina psychotherapie