Moeilijkheden bij mediteren en daarna 6 gevaren van mediteren

Aandacht vasthouden: heel moeilijk, vraagt veel tijd om het beter te leren. Neem het jezelf niet kwalijk als je aandacht afgedwaald is. Wees blij als je het merkt en richt je aandacht dan weer. (Meer over oefeningen daarvoor)
Terugverlangen naar piekervaringen die heel mooi waren. Dan ben je niet hier, dan ben je niet, maar ga je weg of terug. Keer terug naar wat er is. Het is de ‘luie houding’, dan blijf je gevangen in het cocon van ervaring ipv in het heldere gewaar zijn.
Streven naar verlichting kan nooit een eeuwige gelukzaligheid zijn waar je naar toe wil werken. Het is de werkelijkheid willen ervaren zoals deze is, daar niet uit weg gaan. De aanvaarding gaat verder dan acceptatie, het is alle gedachten los proberen te laten en ervaren. En dit kan doorlopen in je dagelijkse leven, doe de afwas goed, loop natuurlijk enz. Zie eventueel boek van Beck: alle dagen zen
Pijn: niet alleen van de zithouding maar ook wat er in de geschiedenis van je lichaam opgeslagen ligt aan niet-verwerkte pijn, kan naar boven komen. Martel je zelf niet, (ga desnoods anders zitten), omarm de pijn zoals een moeder bij een kindje doet dat pijn heeft, ga er met je ademhaling in naar het hart, adem uit en laat los.

6 Bezwaren en gevaren van meditatie

1. Je wordt er zo onverschillig door, zo irritant gelijkmatig, zo autistisch en eigenwijs.
Als je je ogen de kost geeft, dan zie je dat dit inderdaad vaak zo is bij de beoefenaren ervan: om alles glimlachende grijze sokkenfiguren. Ze lijken boven de wereld te staan, maar je voelt soms hun onderdrukte razernij.Dat is de verkeerde weg en een reëel gevaar. Het gaat er juist om nergens voor weg te lopen en ook emoties ten volle te ervaren. We lopen namelijk vaak weg voor gevoelens, we onderdrukken ze, verwaarlozen ze. Ervaar gevoelens ten volle, verteer ze als het ware, zodat ze niet meer in de weg zitten. Weliswaar zonder je kop te verliezen, maar wel als een rijke ervaring, een signaal, een herkenning, een wegwijzer.
2. Een vlucht uit de werkelijkheid, een ontkenning van ons lichaam en onze emoties en de noodzaak van contacten.
Een veel voorkomend misverstand. Verlichting gaat alleen door de aardse werkelijkheid heen, via de omgang met ons lichaam, via de wegwijzers van onze emoties. We zijn niet voor niets in de veelkleurige rijkdom van deze werkelijkheid geplaatst. We moeten het zicht daarop niet verliezen door obsessies of nooit te stillen verlangens na te jagen. Helemaal hier en nu, helemaal in de tijd, helemaal in het lichaam en in de wereld.
3. Ik heb het niet nodig, kan zo wel stil zijn, wandelen, gedichten lezen of naar muziek luisteren.
Meditatie is wellicht niet voor iedereen de weg. Het is slechts een methode. Andere manieren om stil te staan, te bezinnen, rond te kijken, kunnen je ook binnenbrengen in een soms vergeten dimensie.
4. Gaat iemand anders mij nu vertellen hoe ik moet leven ?
Uiteindelijk moet de afhankelijkheid van de mening van anderen worden opgeheven zonder eigenwijs te worden en zonder nog iets te willen leren. Het makkelijkste dat anderen (en jijzelf) kunnen doen, is om adviezen te geven; het moeilijkste echter is zelfkennis. Er zijn vele leraren en systemen die geen afstand willen doen van hun rol en hun daaraan verbonden macht. Je moet jezelf daarvan moedig leren ontdoen en leren geloven in je eigen intuitie, kracht en innerlijke rijkdom. Door steeds maar te blijven grijpen naar de inzichten van anderen, door literatuur te verslinden, leraren achterna te blijven lopen en de mening van anderen te blíjven vragen, onthoud je jezelf de vreugde van ontdekkingen en het thuis komen bij jezelf.
5. Het is alleen maar een versterking van mijn eigen neurosen , zonder enige werkelijke confrontatie en correctie.
Inderdaad, dat is het vaak, kijk maar eens naar degenen die meditatiecentra frekwenteren: vaak relatiegestoorde zwervers. Een neurose is een conflict op onbewust niveau. Zolang dat conflict niet verwerkt wordt of minimaal bewust gemaakt, is meditatie gevaarlijk omdat het neurosen alleen maar versterkt. (Bij voorbeeld door de weigering bepaalde impulsen te voelen en alleen maar de verdediging daartegen te versterken; of door de behoeften aan intimtiteit met anderen weg te rationaliseren of door de behoefte aan raadgevingen en adviezen van buitenaf alleen maar te blijven nalopen, enz.).
Daarom vraagt serieuze beoefening van meditatie om personen die zichzelf een beetje kennen; ook is een wijze leraar of iemand die anderszins kan corrigeren, in het begin aan te raden.
6. Waarom al die achterhaalde Oosterse monnikentroep overnemen in onze Westerse cultuur?
Het is niet de bedoeling dat we in het Westen met een kaalgeschoren Boeddhistenkoppie gaan rondlopen. De Boeddhistische grondbegrippen komen uit een totaal andere cultuur en tijd. Ze kunnen wel zeer waardevol zijn en bij ons verloren dimensies weer aktueel maken.

Een zeer diepgaand essay over de gevaren van meditatie op  deze link

Tenslotte

De confrontatie met Oosterse wijsheden kan ons meer bewust worden van wie wijzelf zijn en wat wij nodig hebben. En andersom is dat ook zo. Oosterlingern kunnen van het Westen praktisch realisme leren, de bewerking van de aarde, de omarming van de materie, de aanpak van de armoede, enz. Meer hierover (over de ontmoeting boeddhisme en christendom als dé gebeurtenis van de 21e eeuw volgens bekende historici)
Louis Sommeling.
Copyright ©