Tijd voor jezelf
Sommige mensen beschouwen hun dagboek als de eerste eigen ruimte die van henzelf is, tijd voor jezelf. Het is aanvankelijk een geheime ruimte; je grenst jezelf duidelijk af van anderen binnen je eigen gevoelssfeer. Je probeert stil te staan bij wat je precies voelt, je tracht de woorden te vinden. Het is de plek waar je eerlijk kunt zijn tegenover jezelf. Het is als het luisteren naar je eigen muziek, naar het zoeken welke kleren het best bij je passen. Het is als het inrichten van je eigen kamer. Jij bepaalt of er iemand binnen mag komen en zo ja, wie? Wanneer je merkt dat je alleen maar negatief over jezelf bent als je schrijft in een dagboek, dan kun je er beter mee stoppen. Zoek dan eerst anderen op of zoek professionele hulp om van jezelf te leren houden.
Als je over straat loopt, kun je leren om te kijken, om daar te zijn, om je zorgen even los te laten. Als je gedachteloos door een straat loopt, herinner je je aan het einde nauwelijks wat je gezien hebt, er is geen zelfherinnering. Adem je, voel je je voeten op de grond en neem je de tijd om het zonlicht op je gezicht te voelen, dan ben je jezelf. Aan het einde van de straat weet je wat je zag, je hebt iets beleefd en de tijd ervaren in plaats van hem gedachteloos te laten verlopen.
Een andere weg is mediteren. Het bovenstaande is eigenlijk al een vorm van meditatie. Er zijn daarnaast expliciete technieken om aandacht aan jezelf te leren besteden, te luisteren naar jezelf. Centreren, oefeningen voor ademhalings-lichaamsbewustzijn, er is genoeg literatuur. Een door zijn eenvoud uitstekend boekje is dat van Tydeman (1998). Beginners moeten zich laten leiden, want er zijn vele dwaalwegen. In wezen is de techniek niet meer dan een hulpmiddel om het niet-doen te leren practiseren, het loslaten. Zodat je echt aanwezig kunt zijn waar je bent of in waar je mee bezig bent. Toen men hem naar het geheim van zijn tevredenheid en rust vroeg, zei een Zenboeddhist eens: “als ik praat, dan praat ik met iemand. Als ik een kopje thee drink, dan drink ik een kopje thee. Als ik denk, dan denk ik”. Met andere woorden: hij is present, waar hij is. Not wasting time but experiencing time, ten volle in dit ene moment dat nooit zal terugkeren en er nu is.
