Spirituele dimensies in psychotherapie
door Louis Sommeling (copyright)
De laatste jaren komt er steeds meer behoefte aan een uitwerking van de spirituele dimensies die de psychotherapie biedt maar onvoldoende heeft uitgewerkt. Als psychotherapeut behoren wij het onderscheid te kennen tussen spiritualiteit als
vlucht of als doel bij cliënten. Meditatieve ervaringen, zoals bijvoorbeeld in een mindfulnesstraining, kunnen iemand doen vastlopen of steeds verder grondeloos doen verlangen, wanneer er onvoldoende gezonde basis is doordat neurotische conflicten nog niet zijn opgelost.
Eveneens vind ik het van belang dat psychotherapeuten kunnen zien wanneer iemand op gezonde wijze zijn therapeutisch doel wil verleggen naar een meer spirituele weg of daar aan toe is. Dat kan voortreffelijk binnen psychotherapie maar vereist wel een iets andere benadering dan wij gewend zijn.
Uiteindelijk is het mooiste doel van psychotherapie dat iemand weer thuis raakt bij zichzelf, bij zijn ware zelf, in zijn zieleruimte.
In mijn werk ben ik enkele Boeddhistische psychologische concepten gaan integreren zoals ´het leeuwengebrul´(zelf met moed naar zichzelf leren kijken), het ´pijnlichaam’ (houvast zoeken in klagen en vasthouden aan pijn) en haar andere kijk op emoties. Met drie fragmenten van een therapeutische sessie zal ik dat in het vervolg- artikel verduidelijken.
Het hele artikel op mijn opslagsite zie
Naar contemplatieve psychotherapie
Terug naar algemene onderwerpen psychotherapie
